به یاد اصغر فردی
..
خبر فوت اصغر فردی ناگهانی بود.من گرچه با او هم محلی بودم و بیشتر دوستان دوران کودکی من با او همکلاسی بودند.مخصوصا در مدرسۀ راهنمائی فرمانفرمائیان روبروی منزل پدری فرح دیبا شهبانو..اما با اصغر فردی در منزل استاد شهریار همکلام و دوست شدم.این دوستی سالها ادامه داشت تا اینکه یکروز شهریار از او گله کرد.من اجازه نداشتم توضیح بیشتری از استاد شهریار بخواهم.
مدتی بعد اصغر فردی عکسی را که با استاد شهریار گرفته بود به همه نشان می داد و می گفت:
من شاگرد استاد شهریارم.
من در سفری که با اصغر فردی به تهران داشتم و اتفاقا مهمان میزبانان ایشان بودم این بحث را باز کردم و از او خواستم که بهتر است به فکر دکلمه و تقویت سخنوری اش باشد که مورد قبول او واقع نشد و دوستی ما از هم پاشید. با اینحال گاهی او را درمنزل استاد شهریار می دیدم و به حرمت منزل استاد سلام و علیک معمولی با او داشتم.
یکبار در منزل استاد شهریار بودم که زنگ در به صدا درآمد و من رفتم و درب را باز کردم.استاد شهریار با دیدن او شروع به فحاشی رکیک کرد و از او خواست که منزلش را ترک کند.اصغر فردی پس از چند بالا و پائین مجبور به ترک منزل استاد شد..پس از رفتن او استاد شهریار به من گفت:
هروقت برایم مهمان می آید نمی دانم این فلان فلان شده از کجا می فهمد و فورا پیدایش می شود.
من موضوع را فهمیدم و فقط به استاد گفتم که تلفن منزل شما از طرف عناصری کنترل می شود...و...
اصغر فردی با آنکه دیپلم نداشت ولی اهل مطالعه بود و در حوزل ادبیات فعالیت زیاد و حتی قابل قبولی داشت.در مورد مدرک دکترای ایشان هم باید بگویم که دولت اذربایجان یا حتی کشورهای دیگر به افرادی که در حوزۀ ادبیات و فرهنگ کشورشان تلاش می کنند گاهی مدارکی افتخاری اهدا می کند..و علاوه بر این دولت آذربایجان یا شاید عناصری از آن دولت مدرک دکترا به مبلغ 2000 دلار می فروختند و خیلی ها این مدرک را دریافت کرده اند.
من هم در سفری که به باکو داشتم از طرف یکی از بزرگان فرهنگی آذربایجان به نام خیام معلم به من پیشنهاد دکترای افتخاری دادند که نپذیرفتم. دلیل اصلی اش کتاب عینالی جان سلام من بود که در آلمان چاپ شده بود و حکومت ایران از آن خبر نداشت..والبته از نظر خودم داشتن مدرک بر علم کسی نمی افزاید..
آخرین مطلب در مورد اصغر فردی این است که صادقانه می گویم اصغر فردی مرد بی نظیر کلام بود و در دکلمه نظیر نداشت و همین امر به او نوعی جاودانگی می دهد.و خطاب به افرادی که زور می زنند اصغر فردی را شاعر قلمداد کنند می گویم..
اگر شما به اصغر فردی احترام قائلید به هنر کلام و دکلمه و حتی تحقیقات او تکیه کنید ..لازم نیست اورا به زور شاعر و شاگرد شهریار معرفی کنید.
این مرحوم اشعار زیادی از استادشهریار را دکلمه کرده که خیلی هم مورد قبول استاد شهریار بود.
در خاتمه باید بگویم که شهریار در طول عمر پر برکت اش فقط 3 شاگرد داشت..اولی مفتون امینی که شهریار بعدها او را یک استاد تمام عیار نامید..دومی هوشنگ ابتهاج سایه که الان آوازۀ شهرتش کمتر از شهریار نیست..و سومی به گفتۀ خود استاد بنده علیرضا پوربزرگ....که تنها شاعری هستم که از استاد شهریار تخلص دارم..
امیدوارم این مطلب را حمل بر خودستائی من نکنید و به جایش برای آرامش روحی اصغر فردی دعا کنید.
با سپاس
علیرضا پوربزرگ وافی
08/08/2018
..
خبر فوت اصغر فردی ناگهانی بود.من گرچه با او هم محلی بودم و بیشتر دوستان دوران کودکی من با او همکلاسی بودند.مخصوصا در مدرسۀ راهنمائی فرمانفرمائیان روبروی منزل پدری فرح دیبا شهبانو..اما با اصغر فردی در منزل استاد شهریار همکلام و دوست شدم.این دوستی سالها ادامه داشت تا اینکه یکروز شهریار از او گله کرد.من اجازه نداشتم توضیح بیشتری از استاد شهریار بخواهم.
مدتی بعد اصغر فردی عکسی را که با استاد شهریار گرفته بود به همه نشان می داد و می گفت:
من شاگرد استاد شهریارم.
من در سفری که با اصغر فردی به تهران داشتم و اتفاقا مهمان میزبانان ایشان بودم این بحث را باز کردم و از او خواستم که بهتر است به فکر دکلمه و تقویت سخنوری اش باشد که مورد قبول او واقع نشد و دوستی ما از هم پاشید. با اینحال گاهی او را درمنزل استاد شهریار می دیدم و به حرمت منزل استاد سلام و علیک معمولی با او داشتم.
یکبار در منزل استاد شهریار بودم که زنگ در به صدا درآمد و من رفتم و درب را باز کردم.استاد شهریار با دیدن او شروع به فحاشی رکیک کرد و از او خواست که منزلش را ترک کند.اصغر فردی پس از چند بالا و پائین مجبور به ترک منزل استاد شد..پس از رفتن او استاد شهریار به من گفت:
هروقت برایم مهمان می آید نمی دانم این فلان فلان شده از کجا می فهمد و فورا پیدایش می شود.
من موضوع را فهمیدم و فقط به استاد گفتم که تلفن منزل شما از طرف عناصری کنترل می شود...و...
اصغر فردی با آنکه دیپلم نداشت ولی اهل مطالعه بود و در حوزل ادبیات فعالیت زیاد و حتی قابل قبولی داشت.در مورد مدرک دکترای ایشان هم باید بگویم که دولت اذربایجان یا حتی کشورهای دیگر به افرادی که در حوزۀ ادبیات و فرهنگ کشورشان تلاش می کنند گاهی مدارکی افتخاری اهدا می کند..و علاوه بر این دولت آذربایجان یا شاید عناصری از آن دولت مدرک دکترا به مبلغ 2000 دلار می فروختند و خیلی ها این مدرک را دریافت کرده اند.
من هم در سفری که به باکو داشتم از طرف یکی از بزرگان فرهنگی آذربایجان به نام خیام معلم به من پیشنهاد دکترای افتخاری دادند که نپذیرفتم. دلیل اصلی اش کتاب عینالی جان سلام من بود که در آلمان چاپ شده بود و حکومت ایران از آن خبر نداشت..والبته از نظر خودم داشتن مدرک بر علم کسی نمی افزاید..
آخرین مطلب در مورد اصغر فردی این است که صادقانه می گویم اصغر فردی مرد بی نظیر کلام بود و در دکلمه نظیر نداشت و همین امر به او نوعی جاودانگی می دهد.و خطاب به افرادی که زور می زنند اصغر فردی را شاعر قلمداد کنند می گویم..
اگر شما به اصغر فردی احترام قائلید به هنر کلام و دکلمه و حتی تحقیقات او تکیه کنید ..لازم نیست اورا به زور شاعر و شاگرد شهریار معرفی کنید.
این مرحوم اشعار زیادی از استادشهریار را دکلمه کرده که خیلی هم مورد قبول استاد شهریار بود.
در خاتمه باید بگویم که شهریار در طول عمر پر برکت اش فقط 3 شاگرد داشت..اولی مفتون امینی که شهریار بعدها او را یک استاد تمام عیار نامید..دومی هوشنگ ابتهاج سایه که الان آوازۀ شهرتش کمتر از شهریار نیست..و سومی به گفتۀ خود استاد بنده علیرضا پوربزرگ....که تنها شاعری هستم که از استاد شهریار تخلص دارم..
امیدوارم این مطلب را حمل بر خودستائی من نکنید و به جایش برای آرامش روحی اصغر فردی دعا کنید.
با سپاس
علیرضا پوربزرگ وافی
08/08/2018
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر