برگی از کتاب عینالی جان سلام....91.....تا 101.....پایان

قصۀ دل

......قصۀ دل.....

قصۀ دل را سرودن مشکل است
عشق را معنی نمودن مشکل است
با تو بودن اوج لطف زندگی ست
بی تو بودن بی تو بودن مشکل است
سهل باشد کندن کوه مراد
زنگ غم از دل زدودن مشکل است
در شب تلخ و امانسوز فراق
ساکت و راحت غنودن مشکل است
کشت ما را انتظار ای نازنین
مرگ را باز آزمودن مشکل است
گفتۀ وافی اگر بی نظم شد
قصۀ دل را سرودن مشکل است
بهار 71
علیرضا پوربزرگ وافی

دریا

Kartal

Kartalın halı perişan oldü

Ki civanlık gülü talan oldü

Gördü ki varlıgı itmame yıtup

Güneşi tey olunub şame yıtup

Vagtıdür dünyadan şidi el üze

Ölümile oturur üz be üze

İstedi dardini derman ılıye

Bu çetinlik ligi asan ılıye

Bir seher azm ılıyur pervaze

Ta meger el tapa gizlin raze

.....

Sürü kartalı görub pıttaşdı

Biri durdü biri vıylan kaçdı

Çoban oldu onü gorcek nıgeran

Kuzünnün daldasına oldü revan

Bir ilan gıvrılır öz devresine

Girdı kahlik de kolun kölgesine

Ov görup kartalı birden kaşdi

Dere ye vırdi daga tırmaşdi

.....

Kartalın ayrı hıyali varıdi

Ölümün fikrine nahencarıdı

Uçuri belke moammani aça

Gıdır ancak düyüne çare saça

Çare tapmak ölüme sade degil

Ölüme heç diri amade degil

....

Yadine düştu goca bir karga

Ki varidi yuvası o arada

Çok uşaklar onu basmişti daşa

Başi goymuşdu bela ıçre başa

AbrÛ örtüsü yüzden yırtık

Ömr ıdip hadd o hısabdan artık

Özunu tez o mekane yetırup

Gördu karganı ağâcda oturup

Dıdı ey benden acıklı karga

Vardı dardim gel ona eyle deva

Dügünum vardı ager sen açasan

ıderem her ne ki versen farman

Karga..gartale verür boyle cavab

Ki bilindirsin ona oldu mücab

Sarvarım hokm ele şimdi baniçün

Ta ki kurban ılıyım can seniçun

Sene ben aşkile hoş işlıyıram

Canimi vermemagi âr bılıram

......

Yuzde bunları dıdı lakin özü

Lamahal ayrı dı bu amre sözü

Bu kolü gücli sıtemger bu zaman

Laîlaclıkdan olubdur nalan

Amma ğıyz ıylese bir lahze bene

Salacaktur beni derd o mahane

Yokdu bu dosluga pey avvelden

Vermerem ehtıyatı ben elden

Sonra kartale işaret etti

Kanadın çaldı uzaklık gıttı

Bu ki ommid yolu ancak kesılıb

Eledı karganı labüd takib

Soyledı kargaya-kartal o zaman

Nece almak olu ölmekden aman

Düzdü ki ben yaşadım kudretılen

Amma eyyam keçir suratılen

Keçmişım süratılen dağ taşdan

Aşdi ömrun günü amma başdan

Dünyadan kimseye doymak yokdu

Çare yoktur olume ak yokdu

Bene ki vardı bu had izzat o cah

Ne içun ömrüm olubdur kutâh

Sen ki bir zerre tarazın yokdur

Bene söyle neden ömrun çokdur

Ben atam öz atasindan ışidüb

Bir goca karga uzun ömr ılıyüb

Bin kelek vırdı şikar olmamaga

Heç zaman heç tele de kalmamaga

Atam ömrunde gelib serf ıttı

Ömrunu sovdı cavanken gıttı

Son nefesde senı gösterdı bene

Dıdı sıyr ıyle bu çirkin zağane

Bu haman kargadı ki söylemışam

Uzun omrün sene vesf eylemişem

Bende ömrüm yetışub itmame

Sen hele yetmemisen bir kame

Ömrıvın sen nedı gizlin dalili

Bene de söyle o kesgin dalili

Dıdı karga ager agâh olasan

Bir işaretde dalilin anadan

Kıssadur ömrüz ager avvalden

Sız özuz ömrı verirsiz elden

Göyde uçmak sıze heç faydası yok

Ovc e de uçmagızın manası yok

Üç üz il hürde atam ömr ıledı

Cok bilen oldu nasihet diledı

Dıdı yeller ki üfüg lerde eser

Yetirer her nefes a.azaye zarer

Herne yırden gedesen arşe taraf

Olacaksan zerer o şarre hadaf

Sen uçub arş e alaye gedisen

Böyle ölmage özün muşterisen

Ben üfüg şerrini baştan attim

Ödu ki bir bele ömre çatdim

Karganın rağbetı alçakde uçar

Onüçün karganın ömrı çok olar

Birde mürdarıle garnim tok olar

Morde hor kimse nin ömrü çok olar

Ker kesafet senıçün dermandı

Derdıvün dermanı çok arzandı

Bunden artık üfügı sıyr etme

aBir bele arş e barıne gıtme

Novdanın altı önemli olada

Bir akar çay gibi olmaz abada

Ben ki çok ılmile daniş bilirem

Taniram dam bacani iş bilirem

Bağ dalinde bene bir göstere var

Bene hamdem bene munıs bene yar

Rah ba rah süfredi lezzatli yemak

Orda ki dadli yemek var ne demak

......

Karganin yurdü por afet yeri di

Gokumuş birce kesafet yer di

Pis koki tutmuşud dovr o berin

Miğmiğa milçege olmuşdi gerin

Yandirirdi gözü pis pis kokular

Ökke si ağza gelen tek yikilar

Karga bir sıyr eledi süfresine

Enle nib bakti bir az dövresine

Dıdı bu süfre ki çok alvandı

Layeg e mahzar e bu mehmandı

Degilem şükr ola yoksul bende

Olmaram ben konaga şermende

Dıyuben otdu kesafet yemega

Yemagın örgede resmin gonaga

.......

O sama lerde veren ömrü başa

Nesimile yıtıren ömrü başa

Dağ-buludlar kanadı altinda

Canavarlar inadi altinda

Her zaman şad geluben getkekden

Söydugı seydi şikar etmekden

O yıyub kahlik o dürna etini

O bülür isti etin lezzatini

Ders verir şimdi ona bir karga

Ki yesın şimdi kesafet burada

.......

Pis köki dovr o berin tutmuşudi

Nefasin pis kokudan utmuşudi

Kartal öz haline birden tumdı

Bir gözün açdi o birsin yumdı

Yadine saldı geçen günlerini

Ucada uçmada bal o perini

Yadina saldi o fath o zeferi

Kanad altinda ki bad e sehari

Birde o sıyr eledi dovr o barin

Görmedı heç o vegarin asarin

Orda her ne varidi har ligidi

Ker kasafet ligidi darligidi

Kanadin açdi yene arşe gıde

Dıdı dostdum yeri var bahşiş ede

Yaşa yiller boyü bak öz ışive

Ker kesafet gala tamli dişive

Ben bu mehmanliga layg dayıram

Böyle bir süfreye baş eymeyırem

Ger ölüm var ben içün göylerde

Olmaram mürdara yerde berde

Kalkdı kartal göye çok şoketile

 Karga bakdı ona çok hesretile

Ovc tutdi ucalandi havaya

Gıtdi  arşe o dayandi havaya

Yerile fasılesı çok oldu

Bir göze geldi sora yok oldu

.......susuz maral.......

Gözlerim müntezir yüregım kandı

Alimde kalam var dilim de sözüm

Istirem sözümu verem kalame

Amma galmayıbdür gözümde dözüm

.........

Aglamak goymayir sözümu yazam

Yuregin kanide gözümden akır

Kederlar zarre ce aman verande

Gözlerim yollara intızar bakır

.......

Istırem kalami atam bir yana

 Nıysanler buludu olam ağlayam

Ya könül kanini gözümden tökam

Ya yari görmege ümüd bağlayam

.........

Kalamin göz yaşi gözümden akır

Dıye sen biliri öz vazifesin

Odlu sözlerile galib meydana

Kanile doldurur ğem sahifesin

.........

Dıye sen istayir bu ğemli maktub

Yazarken yazide müradin ala

Vaslete yetire ayri tuşeni

Görüşün marakli nağmesın çala

......

Mizrabın dodagı sime dayerkan

Ayrı düşmüş eli yığar bir yere

Mahabbat mahnisin vefa peyamın

Bir yere yığarkan doldurar şiire

.......

Şiirinde seslıyer o tay kardeşin

Dur benim sesime sesivi galkız

Basdür bu ayrilik basdür bu teklik

Sen orda geribsen ben burda yalkız

.......

Bu gece bilmirem kıyamet kopub

Ya hıyal kuşudur beni aparir

Çikubdur kardeşim ğeribliginden

Yalkızlık devresi bene gurtarir

.........

Yok ümüd ağacım gurumayibdur

Bılirem çitdayib çiçek lenecek

Sa âdet humasi yene uçarak

Bızım ölkemizde gelib yenecek

.........

Yuku bir kuş olub uçub gözümden

Hıyaller şehrinde yatag salibdi

Uçarken yetişub yar dıyarina

Yar bağin görmege ruhset alibdi

.........

Hıyallar şeheri yarin dıyari

Ne gözel sevmeli yatag yeridi

Mühabbat mavâsi yarin kenarı

Aşike kalmali gonag yeridi

..........

Yarbağın alibdür neğme ler sesi

Neğme ler hamisi mühabbat yayır

Hıyalin bülbülü yar huzurine

Hicranin bir be bir derdlerin sayır

..........

Ayrilik ne çetin bir imtehandur

Heç kimse yarinden ayri tüşmesin

Ilahi lütf ele özün amandur

Bu zahme tarindan ayri tuşmesin

Ayrilik bir oddı ürege düşse

Od virar yürege yandirar yakar

Ayrilik odunda yürek şam olar

Caninin maye si gözünden akar

..........

Amma yok ayrilik başe yetişüb

Ne divar galibdi ne kabag alan

Şimdi kardeşlarin görüş vagtidür

Olubdur ayrilik gısse si yalan

........

Aktarir ataler balalerini

Bacida tapacak koçak kardaşin

Balani çekecek bağrine ana

Silecek kardeşin-baci göz yaşin

.......

Yalkizlik sinacak gürbet bitecek

Ğem gaçak düşerken şadlık gelecek

Aşnalık nesimi asan göylere

Kim dyer ayrilik yadlik gelecek

.........

Yarim bu taydedur yarim o tayde

Yari ben yari o garişmali yık

Birligin lezzatın tapmakdan ötrü

Küsüli olmadan barişmali yık

.......

El ele verecek onlar bizile

Ager eyrı falek gelib duz dese

Şadligin süfresi açilacakdür

Bir payi benimdür birin o yese

........

Burd çeşme çeşme bulaklarim var

Orda da binlerce susuz maralım

Bulakin taş-gumun aridecağam

Yol salam o taya budur hıyalım

........

Maktubum-gözyaşim gişgirıg olub

Seslıyur o tayda susuz marali

Olarmi ben coşgun denız bu tayde

Sen susuz galase benden arali

برگی از کتاب عینالی جان سلام...81...تا...90....

برگی از کتاب عینالی جان سلام....71...تا..80...

جنگ دیکتاتورها

......جنگ دیکتاتورها.....

.....به دعوت خانم صدیقه یاخشی نویسندۀ توانای ترکیه به منزلشان رفتم....فکر می کردم که عاشیق ذاکر و دوستانش برای اجرای موسیقی می آیند...ولی وقتی با آقای عرفان شوهر خانم صدیقه صحبت کردم معلوم شد که قرار است تعدادی مبلغ مذهبی یامفتی( ملا) بیایند تا با او که یک کمونیست است بحث کنند.و قرار بود هرکس مغلوب این بحث شد اعتقادات طرف غالب را بپذیرد...
دقایقی بعد یک تیم مذهبی با راهنمائی عاشیق ذاکر وارد منزل شدند.. وبحث آغاز شد........مفتی همه اش عطف به ما سبق می کرد و می گفت...پیغمبر افندی...این جوری فرموده وبعد می گفت حضرت عمر...اینجوری کرد....برای من دو مطلب جالب بود..یکی اینکه تمام داستانهائی که به نام حضرت عمر تعریف کی کرد دقیقا داستانهائی بود که در منبرهای ما به نام حضرت علی گفته شده است...و دوم اینکه هرچه آقای عرفان از مفتی می پرسید که یک نمونه از حکومت اسلامی و عادل نشان بده...مفتی در جواب به گذشته برمی گشت و داستانهائی از صدر اسلام می گفت...
من بی اختیار یاد سخنان یکی از یزرگان حکومت اسلامی در ایران می انداخت که در ملاقات با خلبانان گفته بود......شما خلبانان مثل خلبانان صدر اسلام هستید...و...خنده ام می گرفت..و به زور خودم را کنترل می کردم...بحث مفتی و عرفان به درازا کشید و نتیجه ای حاصل نشد...در خاتمه از مفتی سؤال شد در کدام آیه از قرآن شراب حرام شده است...مفتی در جواب گفت ..آیه داریم که من اینجا دخالت کردم و گفتم...در هیچ کجای قرآن آیه ای بر حرام بودن شراب نیامده و آیه ای را درمورد شراب خواندم و گفتم..من قبلا حافظ قرآن بودم...انما الخمر و المیسر رجس من عمل الشیطان فاجتنبوه...یعنی خمر و میسر کار شیطان است و از آن دوری کنید....مفتی عصبانی شد و گفت...در کجای قرآن برای نماز آیه آمده است؟ من در جواب گفتم...واقم الصلوه و آتوالذکات وارکعو مع الراکعین....گفت ..ولی نگفته چند رکعت بخوانید..که در جواب گفتم به همین دلیل شما الان روزانه 40 رکعت نماز می خوانید و شیعه ها 17 رکعت....مفتی که گویا تازه از حج عمره برگشته بود بعد از تلفنی که به او شد بلند شد و مجلس را بدون نتیجه ترک گفت...یاران او بحث بی نتیجه را ادامه دادند و نتوانستند جواب عرفان را بدهند.....وقتی از من نظر خواستند...این جمله را گفتم و مجلس را ترک کردم.
جنگ دیکتاتوری اسلام...با دیکتاتوری پرولتاریا....هر دو دیکتاتوری هست....به فکر دموکراسی باشید...
علیرضا پوربزرگ وافی
پایان14/3/2015

غزل آشتی

........اشاره....

...مدتی در تهران برای انجام قرارداد نوشتن کتاب در نزدیکیهای سیدخندان سکونت داشتم.معمولا عصرها به پارکی که بالاتر از سیدخندان و روبروی کوچۀ بانو پروین دولت آبادی و بانو سیمین بهبهانی بود می رفتم و با نصرالله مردانی و جناب رضی پور به شعر خوانی می پرداختیم...
گاهی یک نفر غیر شاعر هم به جمع ما اضافه می شد و به اشعار ما گوش می داد و اگر می خواستیم چائی بخوریم.او زحمت خریدن و آوردنش را می کشید....
یک روز همین آقا با چهره ای اندوهگین به جمع ما آمد..وقتی دلیل اندوهش را پرسیدیم...اشاره به دعوای زنش با خود کرد و گفت همه اش از فقر و نداری ست و در نهایت از ما خواست که شعری برای آشتی دادن او با خانمش بنویسیم.
من آن شب این غزل را نوشتم و فردایش به او دادم...او هم در روز بعد با یک جعبه شیرینی بزرگ به جمع ما پیوست و به خاطر آشتی با زنش از من و ما تشکر کرد...
احساس کردم و احساس می کنم این غزلم پیک صلح و دوستی ست و به همین مناسبت در این شب عیدی به دوستان تقدیم می کنم...
باشد که در این سال جدید و همیشه زندگیتان سرشار از صلح و دوستی و محبت باشد...
علیرضا پوربزرگ وافی
17/3/2015 برابر با 26/12/1393

........غزل آشتی.....
بیا به حرف دل خویش اعتماد کنیم
به اعتماد دل اعتماد شاد کنیم
کلام خویش به صدق و صفا بیارائیم
دوباره از گل و عشق و ترانه یاد کنیم
یقین که بدتر از این می زند فلک ما را
چنانچه با ملک آشتی عناد کنیم
ز ابر حادثه کم رنگ گشته نور صفا
بیا که شعلۀ الطاف را زیاد کنیم
به خون کشید اگر تیغ ظلم پیکر عدل
بیا به بی کسی عدل و داد ...داد کنیم
من و تو ما شدنی هست از جفا مهراس
قیام کن که دگر با جفا جهاد کنیم
به اصل و فرع محبت به دین همدردی
رساله ای بنویسیم و اجتهاد کنیم
نماز عشق قیام و قعود می طلبد
بیا که در دل محراب جان نماد کنیم
گل مراد به باغ وصال می روید
بیا زمین و زمان را گل مراد کنیم
بیا بیا که به فتوای وافی عاشق
به شهر خلوت مستی هرآنچه باد کنیم
8/8/76/تهران

عینالی جان سلام.....61 ...تا 70

بایرام شعری

....بایرام شعری..
Bayram geldı paltar yokdı egnimde
Gam güsse den boynum kaldı çignimde
Kohum kardaş benimgibi acdılar
Atamda ac dayım da ac geynimde
Şirni baha mive baha et baha
Bu bahalık fıika çalır beynimde
بایرام گلدی پالتار یوخدی اگنیمده....
غم غصه ده ن بوینوم قالدی چیگنیمده
قوهوم قارداش منیم کیمین آجدیلار
آتام دا آج داییم دا آج قئینیم ده
شیرنی باها میوه باها ات باها
بو باهالیخ فیشقا چالیر بئینیمده
وافی

عینالی جان سلام...از 51...تا 60