پاسپورت بی اعتبار
....
چند روز پیش مهمان دوستان ایرانی ای بودم که برای ملاقات با فرزند در به در خود به ترکیه آمده بودند.یکی از مهمانان با ذوق خاصی پاسپورت اش را آورد و گفت:
با آنکه پاسپورت اعتبار و ارزشی جهانی ندارد و یکی از بی ارزشترین پاسپورتهای جهان است ولی مسئولین چاپ پاسپورت یک کار ارزشمندی کرده اند که اشعار شعرای بزرگ ایران را در پاسپورت چاپ کرده اند..و بلافاصله پاسپورت اش را باز کرد و گفت:
این صفحه مخصوص عطار نیشابوری ست و این شعر عطار را نوشته اند:
گوهر نشوی تا سفر جان نکنی
گوهرجان نشود قطره سفر ناکرده
من فکر کردم که دوست ما شعر را اشتباه خوانده است..از او خواستم با دقت بیشتری بخواند و او همان شعر را تکرار کرد:
گوهر نشوی تا سفر جان نکنی
گوهر جان نشود قطره سفر ناکرده
گفتم: مصرع دوم غلط نوشته شده است. یکی از دوستانی که در اصفهان در کلاسهای شعر من شرکت می کرد گفت:
آقای وافی اینجا هم دست از غلط گرفتن بر نمی داری؟ ما در اصفهان از ترس تو که به اشعار ما غلط می گرفتی شعر نمی خواندیم .حالا به شعرعطار غلط می گیری؟
گفتم دوست عزیز عطار از اعتباری در شعر و عرفان برخوردار است که حتی مولانا با تمام جلال و جبروتش در مقابل عطار لنگ می اندازد و با شجاعت می گوید:
هفت شهر عشق را عطار گشت
ما هنوز اندرخم یک کوچه ایم
پس وقتی شاعر و عارفی از چنین مقام والائی برخوردار باشد قطعا شعرش اشکال وزنی نخواهد داشت..پس مشک ز عطار نیست..مشکل از آن بیسوادی ست که شعر عطار را غلط نوشته است.به نظر من در این بیت کلمۀ (جان) اضافی ست.
سپس پاسپورت طرح جدید طرف را گرفتم وبا دقت خواندم و متوجه شدم که در چاپش اشتباهی رخ داده است یا به طور صریح بگویم که یک آدم بی سواد شعر نشناس این بیت را نوشته است.و باز تاکید کردم که این شعر غلط وزنی دارد ولی صاحب پاسپورت قبول نکرد.
یکی دیگر از مهمانان حاضر در مجلس که بیش از 20 سال درجلسات شعر من حضور داشته اعلام نمود که آقای وافی در وزن و محتوای شعر آنقدر تبحر دارد که اگر از 3 کیلومتری شعری را بشنود وزن و قافیه و بحر آن شعر را می گوید..
در هر صورت بحث بالا گرفت و صاحب پاسپورت به گوگل مراجعه کرد و بیت سالم عطار را پیدا کرد و خواند:
گوهر نشوی تا سفر جان نکنی
گوهر نشود قطره سفرناکرده..
بالاخره صاحب پاسپورت حرف مرا با استناد به گوگل که متاسفانه آنهم پر از اشتباه است و خوشبختانه این بیت را درست نوشته بود پذیرفت و از من خواست حالا که بحث عطار شد ..لطفا مطلبی از عطار بگوئید..من این داستان را از زندگی عطار برایش تعریف کردم:
عطار یک بازاری پول پرست بود. یکبار فردی به او مراجعه می کند و او را غرق در شمردن پول می بیند و پس از دقایقی وقتی متوجه می شود که عطار غرق مال دنیاست رو به او کرده و می گوید:
تو که این همه به مال دنیا وابسته هستی چطوری خواهی مرد؟
عطار نگاه مردانه ای به او می اندازد و می گوید....مثل تو..آن مرد می پرسد مثل من؟؟؟ و عطار بازهم با همان کنایه می گوید بله مثل تو...
و آن مرد به سکوی مقابل مغازۀ عطار می رود و دستارش را باز می کند و زیر سرش می گذارد و دقایقی بعد بی حرکت می شود .
عطار به طرف او رفته و او را برانداز می کند و متوجه می شود او مرده است.
همین حرکت آن مرد تحولی در عطار ایجاد می کند که عطار مغازه و پول و اموال خود را رها می کند و به سراغ یک دختر ارمنی رقاص می رود. این دختر در مجالس می رقصید و عطار برایش آواز می خواند و در همین سفر گام به گام و شهر به شهر هفت شهر عشق را طی می کند و عطار می شود . یعنی کاری که شمس با مولانا کرد این مرد با مرگش با عطار می کند..
بعد از تعریف این ماجرای عطار دوباره بحث بر سر ارزش پاسپورت ایرانی به میان آمد و این مدافع پاسپورت ایرانی با طرح جدید فقط یک جمله گفت:
خدا مسئولین بی سواد را شرمدنه کند..من که شرمنده شدم..
من هم در جواب این بیت خسرو پیله ور را خواندم و بحث به خوبی و خوشی تمام شد.
بر تخت هنر بی هنران را بنشاندند
آتش به دل و جان هنرمند کشیدند.
بفرمائید شام میل کنید.
پایان
21/08/2018
....
چند روز پیش مهمان دوستان ایرانی ای بودم که برای ملاقات با فرزند در به در خود به ترکیه آمده بودند.یکی از مهمانان با ذوق خاصی پاسپورت اش را آورد و گفت:
با آنکه پاسپورت اعتبار و ارزشی جهانی ندارد و یکی از بی ارزشترین پاسپورتهای جهان است ولی مسئولین چاپ پاسپورت یک کار ارزشمندی کرده اند که اشعار شعرای بزرگ ایران را در پاسپورت چاپ کرده اند..و بلافاصله پاسپورت اش را باز کرد و گفت:
این صفحه مخصوص عطار نیشابوری ست و این شعر عطار را نوشته اند:
گوهر نشوی تا سفر جان نکنی
گوهرجان نشود قطره سفر ناکرده
من فکر کردم که دوست ما شعر را اشتباه خوانده است..از او خواستم با دقت بیشتری بخواند و او همان شعر را تکرار کرد:
گوهر نشوی تا سفر جان نکنی
گوهر جان نشود قطره سفر ناکرده
گفتم: مصرع دوم غلط نوشته شده است. یکی از دوستانی که در اصفهان در کلاسهای شعر من شرکت می کرد گفت:
آقای وافی اینجا هم دست از غلط گرفتن بر نمی داری؟ ما در اصفهان از ترس تو که به اشعار ما غلط می گرفتی شعر نمی خواندیم .حالا به شعرعطار غلط می گیری؟
گفتم دوست عزیز عطار از اعتباری در شعر و عرفان برخوردار است که حتی مولانا با تمام جلال و جبروتش در مقابل عطار لنگ می اندازد و با شجاعت می گوید:
هفت شهر عشق را عطار گشت
ما هنوز اندرخم یک کوچه ایم
پس وقتی شاعر و عارفی از چنین مقام والائی برخوردار باشد قطعا شعرش اشکال وزنی نخواهد داشت..پس مشک ز عطار نیست..مشکل از آن بیسوادی ست که شعر عطار را غلط نوشته است.به نظر من در این بیت کلمۀ (جان) اضافی ست.
سپس پاسپورت طرح جدید طرف را گرفتم وبا دقت خواندم و متوجه شدم که در چاپش اشتباهی رخ داده است یا به طور صریح بگویم که یک آدم بی سواد شعر نشناس این بیت را نوشته است.و باز تاکید کردم که این شعر غلط وزنی دارد ولی صاحب پاسپورت قبول نکرد.
یکی دیگر از مهمانان حاضر در مجلس که بیش از 20 سال درجلسات شعر من حضور داشته اعلام نمود که آقای وافی در وزن و محتوای شعر آنقدر تبحر دارد که اگر از 3 کیلومتری شعری را بشنود وزن و قافیه و بحر آن شعر را می گوید..
در هر صورت بحث بالا گرفت و صاحب پاسپورت به گوگل مراجعه کرد و بیت سالم عطار را پیدا کرد و خواند:
گوهر نشوی تا سفر جان نکنی
گوهر نشود قطره سفرناکرده..
بالاخره صاحب پاسپورت حرف مرا با استناد به گوگل که متاسفانه آنهم پر از اشتباه است و خوشبختانه این بیت را درست نوشته بود پذیرفت و از من خواست حالا که بحث عطار شد ..لطفا مطلبی از عطار بگوئید..من این داستان را از زندگی عطار برایش تعریف کردم:
عطار یک بازاری پول پرست بود. یکبار فردی به او مراجعه می کند و او را غرق در شمردن پول می بیند و پس از دقایقی وقتی متوجه می شود که عطار غرق مال دنیاست رو به او کرده و می گوید:
تو که این همه به مال دنیا وابسته هستی چطوری خواهی مرد؟
عطار نگاه مردانه ای به او می اندازد و می گوید....مثل تو..آن مرد می پرسد مثل من؟؟؟ و عطار بازهم با همان کنایه می گوید بله مثل تو...
و آن مرد به سکوی مقابل مغازۀ عطار می رود و دستارش را باز می کند و زیر سرش می گذارد و دقایقی بعد بی حرکت می شود .
عطار به طرف او رفته و او را برانداز می کند و متوجه می شود او مرده است.
همین حرکت آن مرد تحولی در عطار ایجاد می کند که عطار مغازه و پول و اموال خود را رها می کند و به سراغ یک دختر ارمنی رقاص می رود. این دختر در مجالس می رقصید و عطار برایش آواز می خواند و در همین سفر گام به گام و شهر به شهر هفت شهر عشق را طی می کند و عطار می شود . یعنی کاری که شمس با مولانا کرد این مرد با مرگش با عطار می کند..
بعد از تعریف این ماجرای عطار دوباره بحث بر سر ارزش پاسپورت ایرانی به میان آمد و این مدافع پاسپورت ایرانی با طرح جدید فقط یک جمله گفت:
خدا مسئولین بی سواد را شرمدنه کند..من که شرمنده شدم..
من هم در جواب این بیت خسرو پیله ور را خواندم و بحث به خوبی و خوشی تمام شد.
بر تخت هنر بی هنران را بنشاندند
آتش به دل و جان هنرمند کشیدند.
بفرمائید شام میل کنید.
پایان
21/08/2018
وافعا باعث افختار و عشق و معروف است فرهنگ ایران زمین و بزرگان آن مانند عطار و ۔۔۔۔ بنده که سی سال ارز عمر خود را خارج از کشورام گدارنده و سی چهل کشور دنیای را دیدام خدا شکر گزاری میکنم به این واقعیت رسیدام ۔ زنده و‌جاوید ایران۔
پاسخحذفبا سلام و احترام جناب وافی و دوستان ، بنده به اینکه بالای سی سال از عمر خود را در خارج از کشور و یکی از بهترینها و رده یکی ترین کشورهای جهان از نظر رفاه اجتماعی و بالای ترین پاسپورت جهان که به آن می تواند به حدوا ۱۹۰ کشور جهان بدون ویزا سفر کرد و خود بنده نزدیک ۴۰ کشور جهان سفر کرده و تجربه و تقریبا با همه انسانها از سراسر جهان گفتگو و زندگی کردام ۔۔۔ و به حقیعت که رسیدام هیچ کشوری در نیست در حد فرهنگ و ادبیات و معروف و انسانیت به پای سرزمین جاوید ایران زمین برسد۔۔۔ البته هر کی این معنی و حقیفت بزرگ هرگز متوجه نه خواهد شد ۔۔۔۔ مگر خیلی معدود انسانها دارای قلب پاک و عاشق و معنویت برسند۔۔۔ و در اینجا عطار برزگ یکی از مردان تاریخ معروف و خداونده می گوید ۔۔۔ تا سفر جان نکنی۔۔۔؟!منظور از جان همان دنیای منعویت و عشق و خدا است۔۔۔ اگر کسی ۱۰۰% خالص و عاشق باشد۔۔
پاسخحذف