پشت پرده های مهاجرت
.....
قسمت اول
....
قبل از پرداختن به مشکلات پناهندگان لازم می
دانم به این موضوع اشاره کنم که هر انسانی
حق دارد محل زندگی خود را تعیین و تغییر دهد.امروزه در کشورهائی مثل سوریه.عراق
.یمن. لیبی. سومالی و ایران به دلایل مختلف امکان زندگی سالم وجود ندارد و عده ای
برای یافتن زندگی بهتر اقدام به مهاجرت می کنند.
مهاجرین برای عملی کردن این تصمیم و خروج از
کشور خود به دوطریق عمل می کنند...اولین راه خروج قانونی از کشور مبدآ و دومی خروج
از طریق قاچاقبر هاست.
قاچاقبرها هم به دو طریق انتقال انجام می دهند
یکی از طریق تهیۀ پاسپورت جعلی که معمولا هزینۀ زیاد ولی با امنیت نسبتا قابل قبول
اجرا می شود و دیگری انتقال افراد از راه های زمینی ست.
من در اینجا به قاچاقبرهای زمینی اشاره می کنم
که معمولا افراد سودجو و نامرد و دزد هستند که متاسفانه اکثر آنها در طول انتقال مسافرین
اموال و اسناد و مدارک مسافرین را بیرحمانه غارت می کنند و توجهی به مشکلات پیش
روی مسافرانشان ندارند.
قاچاقبرها معمولا به مسافرین خود اطمینان می
دهند که فقط یکی دو ساعت پیاده روی دارند ولی گاهی ساعتها مسافرین خود را پیاده می
برند و این همان فرصتی ست که برای دزدیدن دارائی ها و مدارک مسافرین برای خود
ایجاد می کنند.
اینها مشکلاتی ست که مهاجرین برای رسیدن به کشور
دوم متحمل می شوند.گاهی مهاجرین بعد از ورود به کشور دوم و حتی قبل از ثبت نام در
مراکز پناهندگی اقدام به مهاجرت به کشور
سوم می کنند که در این مرحله معمولا هم مهاجرین مکلف به پرداخت هزینه های سنگینتر
می شوند و هم گاهی کیفیت نامردی و غارت
اموال مهاجرین توسط قاچاقبرها بالاتر می
رود.
من به جای توضیح این مطالب به صورت مقاله تصمیم
دارم واقعیات این سفرهای تلخ را بر مبنای گفتۀ صاحبان خاطرات قسمت به قسمت ارائه
بدهم. باشد که تلنگری برای آنهائی بشود که قصد مهاجرت دارند.
در این قسمت برای نشان دادن عمق فاجعه به دو
نمونه از خطراتی که مهاجرین در مسیر انتقال با آن مواجه می شوند اشاره می کنم.:
مطلب اول :
به عنوان راهنما و مترجم همراه خانم جوانی
شدم.وقتی پرسیدم چند وقت است وارد ترکیه شده ای گفت:
6 ماه....پرسیدم چرا در این مدت در سازمان ملل در سازمان ملل ثبت نام نکرده ای؟
در جواب گفت:
زندان بودم.
سپس توضیح داد که قاچافبرهائی که او را آوردند
همراه خود بیش از 5 کیلو مواد مخدر داشتند و این مواد مخدر را داخل وسایل یکی از
مسافرین گذاشته بودند که توسط پلیس ترکیه دستگیر می شوند و او را هم شریک این جنس
قاچاق معرفی می کنند. در ادامه گفت:
من شانس آوردم که یکی از 3 قاچاقبرها در بازجوئی
های خود اعتراف می کند که من هیچ نقشی در این مواد قاچاق نداشتم و پلیس ترکیه پس
از تحقیقات جدی بیگناهی مرا تایید و مرا از زندان آزاد می کند.
مطلب دوم:
یکی از پناهندگان افغان تعریف می کرد که 23 نفر
از مهاجرین ایرانی و افغان هرکدام 5 هزار دلار به قاچاقبر می دهند که آنها را به
ایتالیا برساند.قاچاقبر این افراد را به جنگلهای ازمیر برده و در آنجا رها می
کند.آنها به مدت 48 ساعت در جنگلها می مانند و چون قاچاقبر به سراغشان نمی آید
مجبور به بازگشت به شهر می شوند.به محض ورود متوجه می شوند که قاچاقبر پول ودیعه
را از صرافی که قرار بود بعد از به مقصد رسیدن این افراد به قاچاقبر بدهد دریافت
نموده و غیبش زده است و تلفن اش هم خاموش است.
ترفند این قاچاقبر اینگونه بود که آنها را آنقدر
در آن جنگل معطل نموده بود که باطری تلفنهایشان خالی و ارتباطشان با صراف و
خانوادۀ خود قطع می شود.
پایان قسمت اول
20/07/2018
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر